Ebeveynler ve uzmanlar olarak gündemimiz yoğun olarak iyi bir ebeveyn olmak, kusursuz bir ömür yaşayabilmek çerçevesinde ilerleyip durmaktadır. Bu amaçla birçok kişisel gelişim kitapları okuyor, iyi içerik üreten uzmanları takip etmeye ve onların tavsiyelerini almaya gayret gösteriyoruz.

Peki, ne yaparsak kusurlu bir ebeveyn oluruz biliyor muyuz?

Bu yazımızda biraz kusura değinmekte fayda var diye düşünüyor, kusurun boyutunu biraz daha incelemek istiyoruz. Amacımız gerçekten ne zaman kusurlu bir ebeveyn olacağımızın sınırlarını belirlemek olacaktır. 

İhmal ve istismar, bizi kusurlu bir ebeveyn yapacak alanlardan biridir. Dünya Sağlık Örgütü'ne (DSÖ) göre çocuk ihmali ve istismarı; 18 yaşın altındaki çocukların sağlığını, sağ kalımını, gelişimini veya ilişkilerdeki güven duygusunu olumsuz yönde etkileyen fiziksel/duygusal/cinsel istismar, ihmal ve diğer sömürü türleriyle sonuçlanan kötü davranışlardır. İhmal ve istismarı ayıran nokta ise ihmalin pasif, istismarın aktif olması olarak belirtilmektedir. İstismarın duygusal, fiziksel ve psikolojik olarak üç farklı alt boyutu bulunmaktadır. Her alt boyut, şiddetine bağlı olarak çocuklarımızda travmalara ve tedavi edilmesi gereken psikopatolojik rahatsızlıklara sebep olabilir. İhmal ve istismara maruz kalan çocuklarımız, yetişkinlik döneminde bu izleri taşımaya devam edebilir ve hayatlarını bu izlere göre şekillendirebilir. 

Peki, çocuklarımızı bu ihmal ve istismardan nasıl koruyabiliriz?
     Öncelikle istismara sebep olabilecek risk faktörlerinin farkında olabilmek gerekmektedir. Doğal afetler, travma, göç, kazalar, şiddete tanıklık etme veya şiddete maruz kalma, ebeveyn madde kullanımı, aile içi sağlıksız iletişim, toplumsal sorunlar, çocuklardaki gelişimsel sorunlar, zayıf ebeveyn çocuk iletişimi öyküsü çocuğa yönelik ihmal ve istismarın ortaya çıkmasına zemin hazırlayan risk faktörleri olarak sıralanabilir. 

Her ihmal ve istismara ebeveyn mi sebep olur? 
     Bir genelleme yapmak oldukça yanlış olacaktır. Bazen çok iyi ebeveyn çocuk ilişkilerimiz olmasına rağmen çocuklarımız doğal afet, travma, toplumsal sorunlar gibi faktörlerden dolayı istismara maruz kalabilir. Ebeveyn olarak yapmamız gereken, süreci takip edip çocuklarımızın gerekli yardımlara ulaşmasını sağlamak, bir uzman desteği almak olmalıdır. İhmal ve istismarın kaynağı her zaman ebeveynler olmayabilir. 

Kusurlu ebeveynliği nasıl azaltabiliriz?
     Kusursuz bir ebeveyn olmak mümkün değildir. Öncelikle böyle bir çaba içerisinde olmadan, çocuklarımız için yeteri kadar iyi olan ebeveyn olabilme hedefi koymamız gerekir. Çocuğumuzun gelişimsel ihtiyaçlarını, fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını yeteri kadar karşılayarak, doğru ve etkili sınırlar koyarak, sağlıklı bir iletişim ortamı oluşturarak, en önemlisi de kendimizi sağlıklı bireyler haline getirerek çocuklarımızı bizden kaynaklı ihmal ve istismardan korumamız mümkündür. 

     İhmal ve istismar toplumsal bir problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Hem ebeveynler olarak hem uzmanlar olarak üzerimize düşen gerekli sorumlulukları yerine getirerek bu sorunu hayatımızda azaltmak için çaba sarf edebiliriz.

     Sizi, çocuklarımızı ve ruh sağlığınızı önemsiyoruz.