Öz şefkat, çoğumuzun hayatımız boyunca ihmal ettiği bir beceri. Hep başkalarına karşı nazik, anlayışlı olmayı öğreniriz ama kendimize gelince çoğu zaman en acımasız eleştirileri kendimize yaparız.
Hata yaptığımızda ya da zor bir dönemden geçerken, içimizde bir yerlerde o sert ses hemen devreye girer: “Yine mi beceremedin?”, “Neden hep böyle oluyorsun?” İşte öz şefkat, tam da bu sesin yerini daha nazik bir sesle değiştirmekle başlıyor.

Öz Şevkat Neden önemli?
     Hayat zaten zor. Hepimiz inişler ve çıkışlar yaşıyoruz. Başarısızlıklar, hayal kırıklıkları, zorlayıcı anlar... Bunlar hayatın kaçınılmaz bir parçası. Ama kendimize karşı ne kadar sert olduğumuz, bu zorlukların üzerimizdeki etkisini kat kat artırıyor. Öz şefkat, bu zorluklarla baş ederken kendimize destek olmanın bir yolu. Yani, zor bir durumla karşılaştığımızda, “Her şey yolunda, herkes zor zamanlar yaşayabilir” diyebilmek. Bu kendimizi şımartmak ya da bahaneler bulmak değil; bu, insan olduğumuzu kabul etmek ve hata yapmanın, zorlanmanın normal olduğunu anlamak.

     Bir arkadaşınız kötü bir dönemden geçiyorsa ona nasıl davranırsınız? Onu yargılamaz, aksine desteklersiniz. Peki, kendinize neden bunu yapmıyorsunuz? İşte öz şefkat, kendimize de bu dostça yaklaşımı göstermek demek.

     Araştırmalar gösteriyor ki, kendine karşı şefkatli olan insanlar daha az kaygılı, daha mutlu ve daha dirençli oluyorlar. Stresli durumlarla karşılaştıklarında daha çabuk toparlanabiliyorlar çünkü kendilerini eleştirmek yerine, kendilerine destek olmayı öğrenmişler. Yani, zor bir gün geçirdiğinizde ya da hata yaptığınızda, kendinizi daha da zorlamak yerine bir nefes alıp, “Bu da geçecek, ben elimden geleni yaptım” diyebilmek inanılmaz rahatlatıcı bir şey.

     Kısacası, öz şefkat bir lüks değil, bir ihtiyaç. Kendimize karşı nazik olmayı öğrenmek, hayatın kaçınılmaz zorluklarını daha hafif hissetmemizi sağlıyor. Kendimizi sevmek ve kabul etmek için mükemmel olmamıza gerek yok. Çünkü insana en çok güç veren şey, kendine karşı anlayışlı ve şefkatli olabilmektir. Peki öz şefkatimizi nasıl geliştirebiliriz?

Öz Şefkatin Geliştirilmesi

1. Kendini Tanıma

     Öncelikle kendinize nasıl davrandığınızı fark edin. Zor bir durumda kendinize nasıl konuşuyorsunuz? Kendinize sert mi davranıyorsunuz yoksa anlayışlı mısınız? Öz şefkat için ilk adım, içsel diyaloğunuzu fark etmek ve bu konuda bilinçli olmaktır.

2. Kendinize Karşı Nazik Olun

     Kendinize sert ve acımasız bir şekilde davranmak yerine, zorluklar yaşadığınızda kendinize anlayış gösterin. "Herkes zor zamanlar geçirebilir" veya "Bu zor ama geçecek" gibi nazik cümleler kullanarak, kendinize destek olmayı öğrenin.

3. Mükemmeliyetçilikten Vazgeçin

     Mükemmel olma baskısı, öz şefkatin önünde büyük bir engeldir. Hatalarınızın, başarısızlıklarınızın veya eksikliklerinizin insan olmanın bir parçası olduğunu kabul edin. Kendinize hata yapma izni verin ve bu hatalardan öğrenmeye odaklanın.

4. Olumsuz Duyguları Kabul Edin

     Olumsuz duygularınızı bastırmak yerine kabul edin. Herkes zaman zaman acı, hayal kırıklığı ve stres yaşar. Bu duyguları tanımak ve kabul etmek, kendinize karşı daha nazik olmanızı sağlar. "Bu duyguyu yaşıyorum, bu da geçecek" diyerek kendinizi rahatlatın.

5. Kendinizi Başkalarıyla Karşılaştırmaktan Kaçının

     Sürekli başkalarıyla kıyaslama yapmak, öz şefkati zayıflatır. Herkesin yaşam koşulları, yetenekleri ve deneyimleri farklıdır. Kendi yolculuğunuza odaklanın ve başarılarınızı kendi bağlamınızda değerlendirin.

6. Destekleyici İçsel Bir Ses Geliştirin

     Zorlandığınızda kendinize nasıl konuştuğunuzu değiştirin. Tıpkı bir arkadaşınıza destek verir gibi kendinize de destekleyici ve sevgi dolu bir dille yaklaşın. Olumsuz düşünceleri fark ettiğinizde, onları daha yapıcı ve nazik ifadelerle değiştirin.

7. Kendinize Zaman Ayırın

     Öz şefkat, kendinize iyi bakmayı da içerir. Fiziksel, zihinsel ve duygusal ihtiyaçlarınızı önemseyin. Dinlenmek, hobilere zaman ayırmak, doğada vakit geçirmek gibi aktivitelerle kendinizi besleyin. Kendinize zaman ayırarak kendi değerinizin farkına varırsınız.